In grote zaken draait het niet alleen om wat er is gebeurd, maar ook om wie er invloed heeft op het verhaal—en precies daar komt John van den Heuvel onder vuur in de zaak tegen Marco Borsato. De verdediging schuift de rol van de misdaadjournalist naar voren als een mogelijke factor in hoe verklaringen tot stand kwamen.
In deze blog neem ik je mee door de kern van de aantijgingen, de reacties in de rechtszaal en waarom dit zoveel discussie oproept.
Media en macht in de rechtszaal
Wanneer advocaten namen gaan noemen, gaat het ergens over—zeker als die naam John van den Heuvel is. Volgens advocaat Geert-Jan Knoops had de verslaggever directe invloed op het vermeende slachtoffer en haar moeder.
Niet alleen door te praten over de zaak, maar vooral door de richting te bepalen van wat wel of niet benoemd moest worden.
Dat is een stevige claim, want het verschuift de focus van dader en slachtoffer naar de rol van media in het proces. Je voelt bijna hoe de spanning oploopt: waar eindigt journalistiek en waar begint beïnvloeding?
Wat er volgens de verdediging is gezegd
Geert-Jan Knoops haalde uitspraken aan die het vermeende slachtoffer deed over een gesprek met Van den Heuvel. Ze gaf aan dat hij haar en haar moeder vertelde dat er mogelijk meer slachtoffers waren.
Daarbij zou hij niet letterlijk voorschrijven wat ze moest zeggen, maar wel schetsen wat ze kon verwachten bij haar verklaring.
De nuance zat in haar woorden: ”Hij heeft niet gezegd: dit moet je zeggen.” Toch benadrukte ze dat er een mentale voorbereiding werd aangereikt—hoe je binnenkomt, wat je te wachten staat. Volgens de verdediging is die voorbereiding niet neutraal.
Taal die schuurt volgens de advocaten
De discussie werd scherper toen Knoops andere citaten van het vermeende slachtoffer besprak. Ze vertelde dat Van den Heuvel had aangedrongen op expliciete bewoordingen: benoemen wat het was, waar het gebeurde, en daar niet omheen draaien.
”We hebben geen inhoudelijke vragen doorgenomen,” voegde ze eraan toe.
Knoops reageerde fel en stelde dat dit precies is wat sturen ís. Als een journalist benadrukt welke woorden gebruikt moeten worden, hoe onafhankelijk blijft dan de verklaring? Die vraag hing voelbaar in de zaal.
De bredere vraag: waar ligt de grens
Je ziet het vaker in spraakmakende dossiers: de scheidslijn tussen steun en sturing is dun. Een gesprek dat bedoeld is om iemand voor te bereiden, kan al snel aanvoelen als richting geven.
En als er een bekende journalist naast je zit, voelt elk woord zwaarder.
Het raakt een gevoelige snaar, zeker in een zaak waar emoties en opinies razendsnel door sociale media gaan. Wie je gelooft, wordt soms belangrijker dan wat je feitelijk kunt aantonen.
Marco Borsato en het gezin in beeld
Niet alleen de journalist kwam ter sprake; ook de thuissituatie van het vermeende slachtoffer werd uitgebreid besproken. Advocaat Carry Knoops ging in op de contacten die Marco Borsato met de moeder van het meisje had.
Volgens haar heeft hij meerdere malen het gesprek gezocht over wat zich thuis afspeelde.
Borsato zou in verhoren hebben uitgelegd waarom hij bleef langskomen bij het gezin. Volgens de verdediging schetste hij een context met een ’vrije seksuele moraal’ in huis, waar hij afstand van probeerde te houden.
Kritiek op de moeder van het meisje
Carry Knoops zette stevig in op de rol van de moeder. Ze stelde dat de vrouw naaktfoto’s van haar eigen dochter maakte.
In haar betoog werd de moeder neergezet als iemand die mensen, waaronder Marco en zijn vrienden, stap voor stap in een val leidde.
Die redenering past in de bredere strategie van de verdediging: het frame kantelen. Niet alleen ontkennen, maar ook laten zien dat Marco mogelijk zélf in een ongezonde situatie werd getrokken.
Een proces met lange adem
Het pleidooi is nog niet afgerond en loopt nog enkele uren door, klonk het in de zittingszaal. Ondertussen luistert de rechtbank geconcentreerd naar de argumenten van Geert-Jan en Carry Knoops.
Iedere zin lijkt gewogen, elk citaat zorgvuldig gekozen.
Buiten de rechtszaal is de storm net zo voelbaar. Reacties stromen binnen, discussies vlammen op, en de rol van de media blijft terugkomen als brandpunt van debat.
John van den Heuvel onder vuur: de kernpunten
Als je alles terugbrengt tot de essentie, draait het voor de verdediging om drie lijnen. Eén: Van den Heuvel zou moeder en dochter hebben verteld dat er mogelijk meer slachtoffers waren.
Twee: hij zou hebben benadrukt dat expliciete taal noodzakelijk was in de verklaring. Drie: dat geheel zou de getuigenis in een bepaalde richting hebben geduwd.
Die elementen zorgen voor spanning rond journalistieke grenzen. Waar ligt de plicht om helderheid te vragen, en wanneer wordt die helderheid een script?
Waarom dit veel losmaakt op sociale media
Zaken met bekende namen hebben altijd een extra lading. Iedereen heeft een mening, en die mening wordt in recordtempo gedeeld.
De uitspraak ”hij heeft niet gezegd: dit moet je zeggen” wordt dan in dezelfde adem gelezen naast ”je moet wel echt benoemen”.
Die combinatie is precies waarom het gesprek zo polariseert. Het laat ruimte voor interpretatie, en interpretatie is benzine voor debat.
Wat je als kijker hieruit kunt halen
Je hoeft geen jurist te zijn om één les te zien: context is alles. Een opmerking die bedoeld is als voorbereiding kan, in een rechtszaak, een heel andere betekenis krijgen.
En dat maakt uitspraken van mediaprofessionals buitengewoon precair in dit soort dossiers.
Daarnaast zie je hoe verdedigingstactiek werkt: de spotlight verplaatsen, contrast creëren, en twijfels zaaien over de totstandkoming van verklaringen. Het is geen nieuwe strategie, maar hier is hij messcherp ingezet.
De positie van de rechtbank
Voor de rechtbank telt uiteindelijk wat aantoonbaar is en hoe betrouwbaar verklaringen worden geacht. Daarom wordt elk woord, elke suggestie en elke contextzin ontleed.
Dat is traag en soms vermoeiend, maar het is exact hoe zorgvuldigheid eruitziet.
Intussen zoeken publiek en pers naar houvast in quotes, beelden en flarden uit de zaal. Begrijpelijk, maar het hele verhaal past zelden in één soundbite.
Wat blijft er hangen na deze zittingsdag
Eén: John van den Heuvel ligt onder een vergrootglas, en dat voel je aan alles. Twee: de verdediging van Marco Borsato presenteert de thuissituatie van het vermeende slachtoffer als een dominante factor.
Drie: de moeder van het meisje krijgt forse kritiek en wordt neergezet als manipulerend element.
Het vervolg van het pleidooi zal laten zien hoe zwaar deze lijnen daadwerkelijk wegen in het oordeel van de rechtbank. Tot die tijd blijft het publiek tussen twijfel en overtuiging balanceren.
Quote om te onthouden
”Als een journalist gaat zeggen: je moet wel benoemen dat het om een penis gaat… hoe kun je dan volhouden dat iemand niet gestuurd wordt?” Die passage van Geert-Jan Knoops vat de kern van de kritiek samen.
Het is scherp geformuleerd, en precies daarom zo deelbaar.
Wat we wel en niet weten
We weten dat de verdediging de invloed van Van den Heuvel centraal zet, onderbouwd met citaten van het vermeende slachtoffer. We weten ook dat het pleidooi nog niet is afgerond en dat de rechtbank nog aan het wegen is.
Wat we níet weten: hoe de rechter deze elementen waardeert in het grotere geheel.
Tot slot, een vraag aan jou: waar trek jij de lijn tussen voorbereiden en sturen? Zou jij in zo’n gesprek het verschil nog voelen? Het is een ongemakkelijke vraag, maar misschien juist daarom de belangrijkste.
#rtlboulevard zooo gelijk maar het podium aan #johnvandenheuvel geven om zijn straat schoon te vegen, hij heeft #marcoborsato in de media kapot gemaakt. Boycot aan #Johnvandenheuvel 🤮
— Velde (@DvanderVel74) October 30, 2025
FAQ
Wat betekent ‘John van den Heuvel onder vuur’ in deze context?
Het verwijst naar de kritiek van de verdediging dat de journalist invloed zou hebben uitgeoefend op het vermeende slachtoffer en haar moeder, met name door richting te geven aan de manier waarop verklaringen werden geformuleerd.
Welke uitspraken liggen aan de basis van de kritiek?
De verdediging citeert het vermeende slachtoffer, dat zegt dat Van den Heuvel expliciete bewoordingen benadrukte en sprak over mogelijke andere slachtoffers, terwijl hij geen inhoudelijke vragen zou hebben doorgenomen.
Wat is de rol van Marco Borsato in het besproken deel van het pleidooi?
Zijn advocaten bespraken zijn gesprekken met de moeder van het vermeende slachtoffer en zijn uitleg over waarom hij contact hield met het gezin, dat volgens hem een ’vrije seksuele moraal’ kende.
Waarom komt de moeder van het vermeende slachtoffer zo prominent aan bod?
De verdediging, met name Carry Knoops, bekritiseerde de moeder vanwege haar handelen, waaronder het maken van naaktfoto’s van haar dochter, en stelde dat zij Marco en zijn vrienden geleidelijk in een kwetsbare positie trok.
Hoe staat het proces er nu voor?
Het pleidooi van de verdediging is nog gaande en duurt nog enkele uren, terwijl de rechtbank de argumenten van Geert-Jan en Carry Knoops zorgvuldig aanhoort. Ondertussen laait de discussie buiten de zaal op over media-invloed en waarheidsvinding.
Bron: Shownieuws
