Een vrijspraak zorgt meteen voor opschudding: Story claimt een exclusieve set foto’s van Marco Borsato met zijn familie, terwijl collega’s van NU.nl twijfels uiten over de echtheid van die primeur. Hoofdredacteur Guido den Aantrekker laat zich niet onbetuigd en reageert scherp.
De context: vrijspraak Marco Borsato en de showbizzcamera’s
De rechtbank sprak Marco Borsato op 4 december 2024 vrij van de aantijgingen rondom ontucht. Die uitspraak zette een lange mediaperiode met beschuldigingen en speculaties voorlopig stop en bracht de zanger letterlijk weer in het openbare licht.
Direct na de uitspraak trad de pers naar voren met reacties, foto’s en analyses. Voor veel media is zo’n juridische ontknoping hét moment om het verhaal opnieuw te kaderen — van schuldig naar onschuldig, van drama naar herstel van imago.
In zo’n fase draait het vaak niet alleen om juridische feiten, maar ook om wie het eerste beeld of commentaar levert. Dat maakt de situatie extra gevoelig, omdat timing en framing het publieke sentiment snel kunnen doen kantelen.
Story scoort primeurfoto’s: wat werd er vastgelegd?
Het roddelblad Story meldt dat fotograaf Edwin Smulders meteen na de vrijspraak naar het Gooi is gereden om beelden te maken van Borsato. Volgens Story tonen de foto’s de zanger in een intieme setting met zijn ex-vrouw Leontine Ruiters.
De publicatie zette de foto’s groot op de voorpagina en werd door hoofdredacteur Guido den Aantrekker benadrukt in media-optredens. Den Aantrekker beschreef de beelden als emotioneel en hecht: een familie die elkaar na een zware periode weer vindt, zo luidde de boodschap.
Dat soort beelden werkt als een krachtige visuele verklaring: geen woorden nodig, de foto vertelt het verhaal. Voor lezers kan zo’n plaatje de juridische nuance overstemmen en het emotionele narratief versterken.
Dit bericht op Instagram bekijken
NU.nl uit kritiek: opzet of toevalligheid?
Niet iedereen slikte die primeur zomaar. Journalisten van NU.nl, onder wie Roos de Ridder, uitten openlijke scepsis tijdens een podcast. Volgens hen oogden de beelden te geposeerd om puur toevallig te zijn — alsof er vooraf iets was afgesproken.
Collega Michiel Vos sloot zich daarbij aan en suggereerde dat de timing van Borsato’s openbare terugkeer — direct na de vrijspraak — strategisch kon zijn. Ook Maxime Jobs opperde dat een mediamanager of woordvoerder mogelijk de regie had over hoe de zanger zich weer presenteerde.
De kritiek van NU.nl richt zich minder op de foto zelf en meer op de geloofwaardigheid van mediacoverage in gevoelige dossiers. Zulke twijfels versterken het idee dat beeldvorming soms zorgvuldig wordt georkestreerd in plaats van toevallig vastgelegd.
Waarom deze discussie het imago raakt
De kern van het debat draait niet alleen om één fotoreportage, maar om controle over publieke perceptie. Bij beroemdheden is elk beeld onderdeel van imagoopbouw; een vrijheid geeft de kans om een narratief te keren. Kritische media zien dat als marketing, anderen zien gewoon journalistieke primeurs.
Als beelden er gepolijst uitzien, wekt dat argwaan: is het authentiek verdriet of zorgvuldig georkestreerde emotie? In dit soort gevallen spelen timing en plaats een grote rol in hoe het publiek de boodschap interpreteert.
Om te begrijpen waarom dit zo gevoelig ligt, is het goed te beseffen dat publiek vertrouwen kwetsbaar is. Eén zorgvuldig geplaatste foto kan jarenlange reputatieschade deels herstellen of juist nieuw wantrouwen zaaien.
Den Aantrekker slaat terug: harde woorden richting NU.nl
Hoofdredacteur Guido den Aantrekker reageerde fel op de insinuaties. Op het platform X noemde hij de kritiek van NU.nl ‘dom geleuter’ en beschuldigde hij collega-journalisten van parasitair gedrag: ze zouden geen eigen scoops hebben en leunen op andermans werk.
Die uitspraken gaven het conflict nog meer zuurstof. Wat voor sommigen als verdediging van journalistiek overkwam, lees je door anderen als een eskalatie in een al gespannen medialandschap. De gloedvolle taal van Den Aantrekker laat weinig ruimte voor nuance: het is winnen of verweren.
De harde toon past in een breder patroon waarin mediakopstukken elkaar publiekelijk tegenspreken, wat het debat alleen maar polariseert. Daardoor vervaagt soms de scheidslijn tussen inhoudelijke discussie en persoonlijk gekrakeel.
Wat zegt dit over het Nederlandse medialandschap?
De botsing tussen Story en NU.nl is illustratief voor bredere spanningen: commerciële titels die jagen op beeldprimeurs versus nieuwsplatforms die de journalistieke integriteit willen bewaken. Beide camps hebben een punt: exclusieve woorden of beelden verkopen, maar transparantie en context behouden vertrouwen.
In tijden van sociale media en podcasts krijgt elk medium directe feedback. Die publieke terugkoppeling kan traditionele journalistieke grenzen verleggen en debat veroorzaken over etiketten als ‘opgezet’ of ‘authentiek’. Voor lezers ontstaat zo een continu spel tussen nieuwsgierig zijn en wantrouwen koesteren.
Dit conflict laat zien dat lezers tegenwoordig steeds kritischer worden en vaker meerdere bronnen raadplegen. Het medialandschap reageert daarop met zowel meer spektakel als meer verdediging van werkwijzen, wat het geheel complexer maakt.
Wat kunnen lezers nu onthouden over de situatie?
Ten eerste: de rechtbank sprak Marco Borsato vrij en het Openbaar Ministerie besloot niet in hoger beroep te gaan; juridisch is die zaak voorlopig afgesloten. Ten tweede: Story publiceerde foto’s die volgens het blad laten zien dat Borsato steun vindt in zijn directe kring.
Tegelijkertijd heeft NU.nl de echtheid en timing van die beelden ter discussie gesteld en suggereren sommige journalisten dat hier sprake kan zijn van imago-management. Hoofdredacteur Den Aantrekker heeft daarop felle kritiek geuit richting zijn collega’s.
Voor wie het nieuws volgt is het belangrijk te onderscheiden wat juridisch vaststaat en wat mediaberichten proberen te doen: emoties oproepen, context verschaffen of het narratief bijsturen. Dat helpt om nieuws met een koele blik te beoordelen.
Slotreflectie: een mediakwestie met meer dan één waarheid
Deze ruzie toont dat media niet alleen verslag doen, maar ook meespelen in het verhaal dat zij brengen. Een foto kan zowel oprecht als geconstrueerd lijken, afhankelijk van wie ernaar kijkt en wat diegene al gelooft.
Voor wie nieuws volgt: kritisch blijven loont. Check verschillende bronnen, weeg juridische feiten af tegen beeldvorming en besef dat paren van krantenkoppen en frontpagina’s vaak ontworpen zijn om te raken. De discussie tussen Story en NU.nl is geen simpele clash van meningen — het is een voorbeeld van hoe publieke figuren, media en publiek samen het narratief vormen. En in die driehoeksverhouding is weinig zwart-wit, maar des te meer showbizzkleur.
Haha, die entertainment-‘deskundigen’ van @NUnl hebben zoals gewoonlijk weer geen idéé waar ze het over hebben. Maar lekker weer een podcastje gevuld met dom geleuter, en zelf nooit een keer eigen nieuws scoren. ‘Journalistieke’ parasieten zonder enig eigen talent. Good for us 😉 https://t.co/DWxGSjqrvL
— Guido den Aantrekker (@GdenAantrekker) December 14, 2025
FAQ
Is de vrijspraak van Marco Borsato juridisch definitief?
De rechtbank sprak hem vrij en het Openbaar Ministerie besloot niet in hoger beroep te gaan; juridisch is de zaak voorlopig afgesloten.
Hoe betrouwbaar zijn de primeurfoto’s van Story?
Dat blijft onderwerp van discussie: sommige journalisten noemen de timing en compositie verdacht, anderen zien het als een legitieme scoop—controleer meerdere bronnen.
Wat kunnen lezers doen om gecontextualiseerd nieuws te volgen?
Lees berichten van verschillende media, let op juridische feiten versus beeldvorming en volg reacties van onafhankelijke journalisten voor meer context.
Bron: Story
