Voor zangeres Monique Smit was het afgelopen jaar allesbehalve eenvoudig. Achter de vrolijke optredens en publieke glimlach schuilde een periode van angst, verdriet en onzekerheid. Haar moeder, Gerda Smit, kreeg eind 2024 de diagnose kanker — een moment dat Monique’s wereld volledig op z’n kop zette.
In een openhartig interview vertelt de Volendamse zangeres hoe zwaar die periode was en hoe haar familie samen door de moeilijke tijd is gegaan.
Een schokkend telefoontje vlak voor een optreden
Het was vlak voor kerst toen het noodlot toesloeg. Terwijl Monique zich klaarmaakte voor een optreden in de Ziggo Dome, kreeg ze een telefoontje dat haar leven even stilzette. “Mijn ouders belden met het vreselijke bericht dat bij mijn moeder kanker was vastgesteld,” vertelt ze. “Zo’n moment vergeet je nooit meer. Je voelt dat alles om je heen stilvalt.”
Monique stond voor een onmogelijke keuze: optreden voor duizenden mensen of het podium afzeggen om bij haar familie te zijn. Ze besloot het optreden toch te doen. “Ik moest nog een feestje bouwen voor twintigduizend mensen, terwijl ik eigenlijk alleen maar wilde huilen,” zegt ze. “Het publiek heeft er niets van gemerkt. Ik heb mijn tranen weggeslikt, mijn glimlach opgezet en er het beste van gemaakt.”
Pas na afloop liet ze de emoties toe. “Meteen na het optreden ben ik naar mijn ouders gegaan. Ik wilde gewoon bij mijn moeder zijn. Op dat moment besef je hoe kwetsbaar het leven is.”
De angst en onzekerheid van het begin
In de eerste weken na de diagnose was er vooral veel onzekerheid. “We wisten niet wat de vooruitzichten waren,” vertelt Monique. “Er was nog geen duidelijk behandelplan en dat zorgde voor ongelooflijk veel stress. Je stelt jezelf duizend vragen, maar krijgt nauwelijks antwoorden.”
De familie probeerde elkaar zo goed mogelijk te steunen. Broer Jan Smit, die altijd nauw contact houdt met zijn zus, stond dag en nacht voor hun moeder klaar. “Als gezin zijn we altijd hecht geweest, maar in zo’n periode besef je pas echt wat familie betekent,” zegt Monique.
Toen de artsen na een aantal onderzoeken kwamen met een behandelplan, ontstond er langzaam weer hoop. “De artsen hadden vertrouwen in de behandeling, en dat gaf ons houvast. Elke kleine stap vooruit voelde als een overwinning.”
De behandeling sloeg aan
Na maanden van ziekenhuisbezoeken, behandelingen en spannende controles kwam eindelijk het verlossende nieuws: de behandeling sloeg aan. “Het was alsof er een last van onze schouders viel,” zegt Monique opgelucht. “Mijn moeder reageerde goed op de therapie, en sindsdien gaat het gelukkig de goede kant op.”
Volgens de zangeres is haar moeder een echte vechter. “Ze heeft nooit opgegeven. Zelfs op haar moeilijkste dagen bleef ze positief. Dat bewonder ik enorm in haar.”
Hoewel de periode zwaar was, kijkt Monique met dankbaarheid terug. “Het klinkt misschien raar, maar het heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Als kinderen hebben we veel voor haar gezorgd, meegaan naar het ziekenhuis, afspraken bijwonen, gewoon er zijn. Dat schept een band die je nooit meer kwijtraakt.”
Een nog hechtere band
De band tussen Monique en haar moeder was altijd al sterk, maar door deze gebeurtenis is die alleen maar hechter geworden. “Ik dacht eerlijk gezegd dat we niet nog dichterbij konden komen,” zegt ze. “Maar als je hoort dat je moeder kanker heeft, voelt dat als een klap in je hart. Ze is nog jong, 66 pas. Dan besef je hoe kostbaar tijd is.”
Ze vertelt dat haar moeder haar grootste steun is, zowel privé als in haar carrière. “Ze heeft me altijd aangemoedigd om mijn dromen te volgen. Toen ik klein was, stond ze op de eerste rij bij elk optreden. En dat doet ze nog steeds. Nu was het mijn beurt om er voor haar te zijn.”
Monique benadrukt dat de ziekte van haar moeder haar kijk op het leven heeft veranderd. “Je leert dat succes, optredens en aandacht allemaal bijzaak zijn. Wat telt, is gezondheid en samen zijn met de mensen van wie je houdt.”
Een nieuw hoofdstuk met meer waardering
De periode van ziekte heeft niet alleen verdriet gebracht, maar ook inzichten. Monique vertelt dat ze nu bewuster leeft. “Ik heb geleerd om meer stil te staan bij kleine dingen. Een kop koffie met mijn moeder, een wandeling met de kinderen, een avondje met het gezin — dat is nu zó waardevol.”
Ze merkt ook dat haar moeder anders in het leven staat sinds de behandeling. “Ze geniet van alles wat goed gaat. Van een dag zonder pijn, van de zon die schijnt, van haar kleinkinderen. Het lijkt alsof ze het leven nog intenser beleeft.”
In Volendam, waar de familie Smit een hechte gemeenschap vormt, kreeg het gezin veel steun. “De mensen hier leven met je mee. Je krijgt kaartjes, bloemen, berichtjes… Dat doet echt wat met je,” vertelt Monique. “Het maakt je dankbaar dat je in zo’n warm dorp woont.”
De kracht van familie
Voor Monique is het duidelijk dat familie de basis van alles is. “We hebben elkaar door dik en dun gesteund,” zegt ze. “Mijn moeder was er altijd voor ons, en nu konden wij eindelijk iets terugdoen. Dat is misschien wel het mooiste wat er is.”
Ze vertelt dat ook haar kinderen een belangrijke rol speelden. “Voor hen was het natuurlijk lastig om te begrijpen wat er aan de hand was, maar ze wilden oma altijd vrolijk maken. Kinderen voelen haarfijn aan wanneer iets niet goed is, en hun liefde heeft haar ook enorm geholpen.”
Dankbaar en hoopvol vooruit
Nu het beter gaat met haar moeder, kijkt Monique met meer rust en vertrouwen naar de toekomst. “We zijn er nog niet helemaal, maar de zwaarste periode ligt gelukkig achter ons,” zegt ze. “Ik ben zó dankbaar dat ik mijn moeder nog heb. Dat gevoel is niet in woorden te vatten.”
Ze hoopt dat haar verhaal anderen kan bemoedigen die door een vergelijkbare situatie gaan. “Je weet pas hoe sterk je bent als je geen andere keuze hebt. En geloof me, liefde helpt je door de moeilijkste tijden heen.”
Conclusie: een les in veerkracht en liefde
Het verhaal van Monique Smit en haar moeder is er één van veerkracht, familieband en hoop. Wat begon als een nachtmerrie, eindigt in dankbaarheid en herstel.
De zangeres benadrukt dat ze haar moeder nooit meer als vanzelfsprekend zal zien. “Ze is onze rots in de branding,” zegt Monique. “En dat zal ze altijd blijven.”
Met een herstelde moeder aan haar zijde en een hernieuwd besef van wat echt belangrijk is, begint Monique Smit aan een nieuw hoofdstuk in haar leven — één waarin liefde, gezondheid en familie meer tellen dan ooit tevoren.
FAQ
Hoe gaat het nu met de moeder van Monique Smit?
Volgens Monique gaat het inmiddels goed met haar moeder, omdat de behandeling aansloeg en ze weer op de weg terug is. Dat geeft de familie lucht en vertrouwen.
Wat gebeurde er rond het optreden in de Ziggo Dome?
Vlak voor die show kreeg Monique het bericht over de kankerdiagnose van haar moeder. Ze trad toch op zonder haar verdriet te tonen en ging direct na afloop naar haar ouders.
Welke rol speelde de familie tijdens de behandeling?
De kinderen, onder wie Monique, zorgden intensief voor hun moeder en gingen mee naar het ziekenhuis wanneer dat nodig was. Samen vormden zij een stabiele basis in een onzekere periode.
Waarom was de beginfase extra zwaar voor Monique Smit?
Er was in het begin veel onzekerheid, omdat niet direct duidelijk was of genezing mogelijk zou zijn. Dat zorgde voor stress totdat er een behandelplan lag en artsen vertrouwen uitspraken.
Wat betekende deze periode voor de band tussen Monique en haar moeder?
Hun band werd nog hechter, ondanks dat die al sterk was. De schrik maakte alles intenser, maar het goede verloop van de behandeling bracht opluchting en dankbaarheid.
Bron: Story
