In het gesprek rond Marco Borsato lopen de emoties hoog op, en Frans Duijts mengt zich nu hoorbaar in dat koor. Waar de een fronst om zijn gedrag, noemt Duijts het vooral amicaal en herkenbaar.
In deze blog lees je wat er speelt, waarom dit gevoelig ligt en wat Frans precies zegt over het amicale gedrag en de lopende rechtszaak.
Rechtszaak Marco Borsato
De kern van de zaak is duidelijk: Marco Borsato wordt verdacht van ontucht met Asmara Thielen, die toen vijftien was. Het Openbaar Ministerie eist vijf maanden celstraf, terwijl de verdediging voor vrijspraak gaat.
De zittingen vonden plaats in de rechtbank van Utrecht en trokken veel aandacht, met stevige reacties als gevolg.
Na de twee strafzittingen kwam er een golf aan kritiek, maar ook steun liet zich horen. Volgens Frans Duijts is het een ingewikkeld verhaal en raakt het hem als collega.
Hij kent Borsato vanuit hun tijd bij hetzelfde artiestenbureau, The Entertainment Group.
Duijts vertelt dat hij de zaak niet tot in detail heeft gevolgd, omdat het hem niet lekker zit. Toch heeft hij de samenvattingen meegekregen en daar zijn indrukken op gebaseerd.
Zijn houding is voorzichtig, maar uitgesproken over het sociale gedrag dat ter sprake kwam.
Frans Duijts’ blik op amicaal gedrag
Volgens Duijts staat Borsato bekend als een vriendelijke, benaderbare man. Hij spreekt over beetpakken, drie zoenen en een aai over de rug als typische gebaren van warmte.
Duijts herkent die stijl en noemt het zelf ook onderdeel van hoe hij met mensen omgaat.
Hij noemt het vooral een kwestie van gewenning en gezelligheid. Voor hem schuilt er niets kwaads achter zulke aanrakingen.
Daarmee zegt hij niet alles over de zaak, maar wel iets over hoe hij het gedrag in het algemeen ziet.
Dat maakt zijn observatie tegelijk persoonlijk en genuanceerd. Hij benadrukt wat hij zelf doet en kent, en laat het juridische oordeel aan de rechtbank.
Het gaat hem om de context van omgangsvormen in de entertainmentwereld, die soms anders gelezen worden.
Hoe Frans Duijts de storm beleeft
Duijts geeft eerlijk toe dat hij de ontwikkelingen bewust niet op de voet volgt. Het maakt hem onrustig, en daarom kiest hij voor afstand.
Hij kijkt samenvattingen, niet de hele dag televisie.
Toch vindt hij dat de rechtszaak er moest komen. Dat hoort bij de weg naar duidelijkheid.
Tegelijk zegt hij dat Borsato al ”behoorlijk gestraft” is, doelend op alles wat er om hem heen is gebeurd.
Zijn toon blijft menselijk en bedaard. Niet zweverig, niet hard — maar iemand die zegt: dit raakt me, en ik kijk er selectief naar om het vol te houden.
Contact en steun aan Borsato
Duijts heeft contact gezocht, zij het op zijn manier. Hij stuurde Borsato een bericht en liet via Marco’s broer Armando weten: geef hem een knuffel.
Daar spreekt betrokkenheid uit, zonder groot podium.
Hij zegt dat hij met Borsato te doen heeft. Dat staat los van het definitieve oordeel, maar laat zien dat collega’s ook de mens achter de headlines zien.
Het is de warme variant van: ik ben er, ook als het lastig wordt.
Wat er uiteindelijk uit de rechtszaak komt, laat hij in het midden. Zijn boodschap: even ademhalen, afwachten en het proces zijn werk laten doen.
Geen speculaties, geen bijval aan het lawaai, wel een hart onder de riem.
Media, reacties en reputatie
Rond Marco Borsato is het gesprek fel en soms genadeloos. Zittingen leveren niet alleen juridische stappen op, maar ook golfbewegingen in de publieke opinie.
Je ziet hoe snel beelden verharden als samenvattingen de ronde doen.
Duijts’ nuance valt op in dat decor. Hij kiest niet voor kampdenken, maar voor een persoonlijke ervaring met amicale omgangsvormen.
Dat maakt het geen vrijbrief, maar wel een andere lens.
Je kunt je afvragen hoeveel ruimte er nog is voor grijstinten. De publieke arena kent vaak alleen voor of tegen, terwijl de werkelijkheid schuurt en schuift.
Amicale omgangsvormen onder de loep
Wat voor de één ‘gewoon gezellig’ is, kan voor een ander ongemakkelijk voelen. Zeker als er leeftijdsverschil en status meespelen.
In de showbizz worden knuffels en drie zoenen snel routine, maar die routine is geen universele taal.
Duijts plaatst zijn eigen gedrag naast dat van Borsato, zonder die gelijk te verklaren. Hij beschrijft hoe hij mensen begroet en nabijheid toont.
En hij zegt erbij dat hij daar weinig kwaads in ziet.
Tegelijk blijft de juridische vraag gescheiden van hoe iets voelt. Wat in sociale context als normaal geldt, krijgt in de rechtszaal een andere lat.
Die scheiding erkennen is precies wat Duijts lijkt te doen.
Waar dit gesprek over gaat
Onder de streep draait het om meer dan één persoon. Het gaat over grenzen, interpretatie en het verschil tussen intentie en ontvangst.
En ook over wat er gebeurt als de spotlight feller brandt dan ooit.
Duijts verwoordt de spanning tussen empathie en oordeel. Hij spreekt als collega, niet als rechter.
Daardoor klinkt zijn stem meer als een persoonlijke noot dan als definitieve conclusie.
Wie je ook bent in dit debat, de zaak van Marco Borsato blijft maatgevend voor hoe we naar bekendheid en nabijheid kijken.
En ja, naar hoe snel we online een stempel zetten.
Zo praat jij mee, zonder te schreeuwen
Misschien herken je het: in je vriendenkring is iedereen ineens juridisch expert. Toch is het slimmer om het bij de feiten te houden en ruimte te laten voor het proces.
Dat is precies wat Duijts doet met zijn ”we gaan zien wat er uitkomt”.
Als je je afvraagt wat je positie is, stel jezelf drie korte vragen: wat weet ik echt, wat voel ik hierbij, en wat is aan de rechter.
Klinkt saai, is vaak het verstandigste. En het houdt het gesprek zuiverder dan een vluchtige tijdlijn.
Quotes om te onthouden:
- ”Het is een amicale man.”
- ”Het is gewoon de gezelligheid.”
- ”Deze man is al behoorlijk gestraft.”
FAQ
Wat zegt Frans Duijts over het gedrag van Marco Borsato?
Frans Duijts noemt Borsato amicaal en verwijst naar beetpakken, drie zoenen en een aai over de rug als omgangsvormen die hij zelf ook hanteert. Hij ziet dat als gewenning en gezelligheid. Volgens hem schuilt daar op zichzelf niets verkeerds achter.
Volgt Frans Duijts de rechtszaak van Marco Borsato op de voet?
Nee, hij kiest er bewust voor om niet alles te kijken. Duijts zegt dat hij er niet lekker van wordt en blijft bij samenvattingen. Hij vindt wel dat de rechtszaak er moest komen.
Wat is er juridisch aan de hand rond Marco Borsato?
Borsato wordt verdacht van ontucht met de destijds vijftienjarige Asmara Thielen. Het Openbaar Ministerie eist vijf maanden celstraf, terwijl de verdediging voor vrijspraak pleit. De zaak speelt bij de rechtbank van Utrecht.
Heeft Frans Duijts contact gezocht met Marco Borsato?
Ja, hij stuurde Borsato een bericht. Ook liet hij via Marco’s broer Armando weten dat er een knuffel van hem was, als teken van steun. Duijts zegt dat hij met Borsato te doen heeft.
Wat is de houding van Frans Duijts richting de uitkomst van de zaak?
Hij houdt afstand van harde uitspraken en wil afwachten. Duijts zegt: ”We gaan zien wat er uitkomt.” Daarmee laat hij het oordeel bij de rechter en blijft hij in zijn eigen woorden menselijk betrokken.
Bron: Weekend
