In een wereld waarin tijdlijnen vol scrollen met highlights, verschijnt soms een stille rouwpost die je even laat slikken: Wolter Kroes rouwt om groot verlies en laat zien hoe dichtbij verdriet kan komen. Die mix van podiumlicht en persoonlijke leegte voelen we allemaal, of je nu fan bent of gewoon meeleest.
In deze blog lees je wat er is gebeurd, wat dit voor Wolter betekent en waarom zijn woorden blijven hangen.
Instagram-bericht en reactie
In de nacht van zaterdag op zondag plaatste Wolter een bericht dat meteen binnenkwam. Hij kreeg vlak voor een show een telefoontje dat alles op scherp zette en deelde die emotie met zijn volgers.
Het nieuws raakte zichtbaar niet alleen hem, maar ook iedereen die hem volgt. De kern van zijn post: zijn vriend en familiekapper Abdel Gader, in Wormerveer bekend als Emi Hamida, is overleden.
Hij noemt hiermee niet zomaar iemand, maar iemand die een vaste plek had in zijn leven. De toon is waarderend, warm en rauw tegelijk.
Wolter beschrijft Emi als een van de meest positieve mensen die hij kende. Hij benadrukt dat Emi in zijn vak meerdere kappersprijzen ontving.
En hij sluit kort maar krachtig af: voor hen was hij familie.
Wie Emi voor Wolter was
Emi was geen kapper die je via via kent, maar iemand bij wie generaties over de vloer kwamen. Van grootvader tot zoon, de hele lijn van mannen in de familie van Wolter zat bij hem in de stoel.
Niet alleen voor een knipbeurt, benadrukt hij, maar ook om wie Emi was. Hij vertelt dat Emi jarenlang bij zijn shows te vinden was.
Niet sporadisch, maar standaard bij de grote concerten. Dat zegt alles over hoe hecht de band was, voorbij de salon.
In Wolters woorden schemert ook het thuisgevoel dat Emi gaf. Zijn verhalen over vroeger, zijn aanwezigheid, het leek onmisbaar.
Precies dat maakt het gemis nu zo tastbaar.
Vriendschap van 45 jaar
Vijfenveertig jaar klinkt als een getal, maar het staat hier voor een leven lang vertrouwdheid. Wolter schrijft dat hij zelfs het langsrijden van de salon straks niet los kan zien van de herinnering aan Emi.
Kleine momenten maken rouw soms het grootst. Hij spreekt Emi liefdevol toe en bedankt hem voor alle jaren en de vriendschap.
De boodschap is persoonlijk, alsof de lezer even naast hem staat in de salon die nu stiller voelt. In een ontroerende afsluiting vertelt Wolter dat zijn foto’s uit de kapsalon verdwijnen, maar dat de herinnering blijft.
Hij wenst Emi rust in zijn geboorteland Tunesië en voegt in het Arabisch een groet toe aan zijn dierbare vriend.
Familie, shows en verhalen
De band tussen Wolter en Emi liep dwars door werk, privé en traditie heen. Emi was er voor de generaties in het gezin, knipte, luisterde en hoorde bij het ritme van alledag.
Dat schept een ritueel waar je niet zomaar uit stapt. Ook op het podium zette Emi zijn stempel, al stond hij niet in de spotlights.
Hij was aanwezig bij alle grote concerten van Wolter en daarmee onderdeel van die momenten waar alles samenkomt. De steun voelde vertrouwd, als een vast ankerpunt.
En dan die verhalen, zegt Wolter. Herinneringen die je niet kunt vasthouden, maar wel kunt naleven.
Ze vormen nu het archief in zijn hoofd en hart.
Een vakman met prijzen
Wolter noemt Emi niet alleen lief en positief, maar ook een topvakman. Iemand die erkenning kreeg met kappersprijzen en dat is voelbaar in de manier waarop hij erover praat.
Er spreekt respect uit, gefundeerd en verdiend. Die combinatie van warmte en professionaliteit maakte Emi bijzonder in zijn omgeving.
In Wormerveer kende men hem als Emi Hamida, en dat was volgens Wolter niet voor niets. De naam riep meteen een glimlach op.
Als je leest hoe Wolter hem beschrijft, hoor je bijna het zachte gezoem van een tondeuse en het geroezemoes van een vertrouwde salon. Zo’n sfeer is moeilijk te vervangen.
Rouw in de spotlights
Rouwen terwijl je showtime hebt, voelt als twee werelden die botsen. Toch koos Wolter ervoor om zijn gevoel direct te delen.
Dat maakt het kwetsbaar én eerlijk. Je ziet de artiest en de mens in één bericht.
Social media wordt vaak gezien als een etalage, maar dit was eerder een open raam. Wolter gaf woorden aan iets wat je liever niet hoeft te schrijven.
Precies daardoor raakte het zoveel mensen. Je hoeft geen zanger te zijn om die knoop in je maag te herkennen.
Iedereen kent wel een plek of persoon die voelt als thuis, en die leegte als dat verdwijnt.
De kracht van herinneringen
Wolter zegt dat zijn foto’s uit de kapsalon zullen verdwijnen. Dat beeld doet iets, want foto’s houden vast wat je niet kwijt wil.
Toch benoemt hij dat herinneringen sterk genoeg zijn om te blijven. De gedachte dat hij de salon niet meer kan passeren zonder aan Emi te denken, is pijnlijk en troostend tegelijk.
Alsof die plek nog steeds een groet teruggeeft. Herinneringen zijn soms een adres waar je blijft aankloppen.
Zijn groet in het Arabisch maakt het afscheid intiem. Je hoort de vriendschap door de taal heen.
Wat dit moment zegt
Dit is niet alleen een verhaal over verlies, het gaat ook over hoe we mensen in ons leven waarderen. De kapper van de familie is vaak meer dan een afspraak in je agenda.
Het is iemand die ondertussen je levensverhalen kent. Dat Wolter dit deelt, past bij hoe fans hem kennen: openhartig en dichtbij.
Het maakt hem niet groter, maar menselijker. En precies dat wordt vaak het meest onthouden.
Hij hint erop dat dit jaar nog vier nieuwe liedjes verschijnen. Dat detail staat niet los van dit moment, want muziek en leven lopen voor hem altijd samen.
Wie weet hoor je straks sporen van dit afscheid in zijn stem.
Voor wie Emi ook was
Wormerveer, bekend als plek waar Emi leefde en werkte, zal zijn naam blijven noemen. Wolter plaatst Emi in die lokale context, maar de betekenis reikt verder.
Iedereen met een vaste kapper begrijpt direct dat je dan niet simpelweg ’een nieuwe zoekt’. Vriendschap die 45 jaar duurt, bouw je niet na het knippen van een pony.
Die ontstaat tussen gesprekken, stiltes en grapjes door. Dat is precies wat in Wolters woorden doorschemert.
En ergens tussen al die knipbeurten door groeide een familiegevoel. Dat is het verhaal dat Wolter deelt en dat zoveel mensen herkennen.
— ”Voor ons was hij familie.”
— ”Hij was bij al mijn grote concerten altijd aanwezig.”
— ”Rust zacht in je geboorteland Tunesië.”
FAQ
Wat betekent ’Wolter Kroes rouwt om groot verlies’ in deze context?
Het verwijst naar het overlijden van zijn vriend en familiekapper, Abdel Gader, die in Wormerveer bekend was als Emi Hamida. Wolter deelde zijn verdriet en herinneringen in een persoonlijk Instagram-bericht.
Wie was Emi Hamida voor Wolter Kroes?
Emi was meer dan een kapper; hij was een dierbare vriend die al 45 jaar deel uitmaakte van het leven van Wolter en zijn familie. Hij knipte meerdere generaties en was aanwezig bij Wolters grote concerten.
Wat deelde Wolter Kroes op Instagram over Emi?
Hij schreef dat Emi een lieve en positieve man was, een vakman met kappersprijzen, en dat hij voor hen voelde als familie. Hij nam afscheid met een liefdevolle boodschap, inclusief een groet in het Arabisch.
Hoe typeert Wolter de impact van dit verlies?
Wolter benoemt dat zelfs het passeren van de salon nu beladen voelt. Hij zegt dat foto’s verdwijnen, maar dat de herinnering aan Emi zal blijven.
Waar nam Wolter Kroes speciaal afscheid van Emi?
Hij wenst Emi rust toe in zijn geboorteland Tunesië en eindigt met een persoonlijke Arabische groet, waarmee hij de vriendschap nog één keer rechtstreeks aanspreekt.
Bron: Story
